Onderwijs medische geschiedenis
Een groot deel van dit onderwijs vindt plaats in het kader van de Academische vorming van studenten. Medisch-historisch onderwijs heeft als uitgangspunt dat een belangrijk dele van een academische opleiding gericht moet zijn op de algemene vorming, de ‘Bildung’ van de student tot iemand met een autonome geest en kritisch zelfbewustzijn, in staat tot zelfstandig oordelen, tot het ontwikkelen van verbeelding, tot het bekijken van de wereld vanuit het standpunt van de ander. De student zou aan het eind van de studie ook vaardig moeten zijn in debat, in goed kunnen analyseren en argumenteren.
Een dergelijke doelstelling anticipeert op de belangrijke rol die de gezondheidsprofessional in de samenleving speelt, zowel op individueel als op populatieniveau. Het inhoud geven aan die rol in een steeds complexer wordende samenleving vereist zorgvuldigheid, empathie, maar ook inzicht in de mogelijkheden en de beperkingen van de biomedische wetenschappen, en vaardigheden om buiten de grenzen van het vakgebied te kijken. Kennis over het eigen verleden helpt studenten zich in die richting te ontwikkelen, omdat medische geschiedenis inzicht geeft in hoe en waarom de contemporaine medische kennis en praktijk op een bepaalde wijze zijn opgebouwd, omdat het verbanden met lange termijn ontwikkelingen en met de ‘niet medische context’ toont, en omdat het vooronderstellingen van het eigen handelen expliciet kan maken.
Via medische geschiedenis raakt de toekomstige gezondheidsprofessional zich bewust van het feit dat hij of zij en de kennis die hij of zij consumeert zich op een specifiek punt van een tijdslijn bevinden, van waaruit verschillende scenario’s in de toekomst kunnen worden geprojecteerd. Medische geschiedenis draagt dus bij aan de academische vorming in de zin dat het studenten leert betekenis te geven aan de professionele cultuur waarvan zij deel zullen gaan uitmaken.
Als lesmateriaal wordt het volgende leerboek gebruikt:
H.G.P. Hillen, E.S. Houwaart, F.G. Huisman, Leerboek Medische Geschiedenis. Houten 2018